Układ moczowy u kotów zbudowany jest z dwóch nerek, pary moczowodów, pęcherza moczowego oraz cewki moczowej. Każdy z tych narządów narażony jest na wiele różnych zagrożeń między innymi: stany zapalne, nowotwory, urazy oraz zatkanie kamieniem moczowym. Obojętnie jak charakter ma choroba to wszystkie przypadłości układu moczowego są groźne i muszą być dobrze zdiagnozowane. Jeśli istnieje podejrzenie nawet lekkiej infekcji tego układu to konieczne jest wykonanie badania krwi oraz jeśli jest taka możliwość to badania moczu. Co jakiś czas nawet pozornie zdrowy kot powinien mieć wykonane takie badania profilaktycznie. Wiele chorób nerek można wyleczyć, jeśli zostaną one wykryte wcześnie, później już tylko można przedłużać kotu życie. Jeśli zauważymy u swojego pupila takie objawy jak: nagłe zwiększenie lub zmniejszenie ilości wydalanego moczu, nagłej zmiany jego koloru lub zapachu, jeśli zauważymy, że kot ma trudności z oddawaniem moczu albo załatwia się poza kuwetą, gdy zaobserwujemy w moczu nawet najmniejszą ilość krwi lub pasemka śluzu. Powinny nas także zaniepokoić takie objawy jak: biegunka, spadek wagi, zbytnia senność lub owrzodzenie dziąseł.
Zapalenie pęcherza moczowego to jedna z najczęstszych chorób układu moczowego u kotów. Jest to spowodowane dostaniem się do wnętrza pęcherza bakterii z zewnątrz. Kotki mają o wiele krótszą od kocurów cewkę moczową i to one właśnie najczęściej narażone są na tą chorobę. Oczywiście zapalenie pęcherza może być wywołane przez znacznie poważniejszą przyczynę, czyli kamienie moczowe oraz kryształy. Drażnią one delikatną wyściółkę pęcherza powodując przez to częste stany zapalne. Niestety ciężko to czasem dobrze rozróżnić, ponieważ podobne objawy pojawiają się przy nowotworze pęcherza. Przeważnie pierwszym objawem, które może zauważyć właściciel, a może wskazywać ono na zapalenie pęcherza moczowego jest załatwianie się kota poza kuwetą. Zaniedbanie tej choroby może doprowadzić do bardzo poważnych powikłań, a także może się ona nawracać. Leczenie tej przypadłości przeważnie polega na podawaniu kotu antybiotyków, aby zapobiec powinniśmy uniemożliwić siadania naszemu pupilowi na zimnych parapetach czy w przeciągu.
Ostra niewydolność nerek to choroba nerek, która zaczyna się nagle z gwałtownym przebiegiem i jeśli nie udzieli się kotu natychmiastowej fachowej pomocy, niestety może się skończyć nawet śmiercią. Tą chorobę wywołują różnego rodzaju zatrucia lekami czy środkami chemicznymi, które znajdują się w każdym domu. Dlatego powinniśmy wszystkie niebezpieczne specyfiki powinny być schowane w miejscu całkowicie niedostępnym kotu. Czasami do ostrej niewydolności nerek mogą również doprowadzić infekcje bakteryjne na przykład przez nieleczone zapalenie pęcherza. Obojętnie, jaka jest przyczyna tej dolegliwości to skutek zawsze jest taki sam, nerki szybko tracą zdolność do pełnienia swoich funkcji. Szybko podjęte leczenie oraz usunięcie czynnika uszkadzającego umożliwia kotu powrót do zdrowia.
Przewlekła niewydolność nerek w tej chorobie trudno jest znaleźć całkowitą przyczynę, jeśli cierpią na nią młode koty. Przeważnie mogą to być często nawracające nawet leczone infekcje, długie, ale niezbyt silne podtruwanie jakimś specyfikiem chemicznym, predyspozycje genetyczne oraz wiele innych czasem bardzo trudnych do zidentyfikowania. U kotów starszych, które skończyły dwanaście lat, gdy stopniowo u nich postępuje spadek wydolności nerek to przeważnie uważa się za normalne. W przeciwieństwie od ostrej formy tej choroby to w przypadku przewlekłej niewydolności początkowe objawy występują bardzo powoli i w odstępie długiego okresu. Najczęściej można zauważyć wzmożone pragnienie i co oczywiście za tym idzie częste wydalanie moczu. Przy już zaawansowanym stadium tej choroby, na skutek zanikania produkcji przez nerki hormonu erytropoetyny może dojść do zmniejszenia produkowania czerwonych krwinek oraz anemii. Niestety zaawansowane stadium tej choroby nie jest wyleczalne.
Nowotwory nerek może pojawić się na pojedynczej nerce i dopiero stamtąd mogą powstawać przerzuty albo być już takim przerzutem. Jeśli mamy do czynienia z pierwszym przypadkiem to rokowania są dosyć dobre, jeśli nowotwór został wykryty wcześnie i jest tylko na jednej nerce. Wtedy przeważnie usuwa się całą nerkę, ale istnieje szansa na całkowite wyleczenia kota. Niestety o wiele gorzej wygląda sytuacja, jeżeli nowotwór jest na nerce z przerzutem, albo zaatakowane są już dwie nerki. Wtedy niestety, ale rokowania są bardzo złe, w takiej sytuacji żadne leczenie już nie pomoże.
Syndrom urologiczny kotów, jeżeli chodzi o to schorzenie to istnieje wiele przesądów oraz mitów na ten temat. Wiele osób uważa, że jej przyczyną jest kastracja. Oczywiście żadne badania nie potwierdzają tych przypuszczeń, a nawet całkowicie zaprzeczają. Potencjalnymi przyczynami tej przypadłości, które wyszczególniają naukowcy są: infekcje pęcherza moczowego przede wszystkim w młodym wieku, skłonności genetyczne, ciągła dostępność do pożywienia, niewielka ilość ruchu, zbyt duża ilość magnezu w karmie, mała ilość wypijanych płynów oraz inne jeszcze nierozpoznane przyczyny. Ten syndrom urologiczny kotów najczęściej spotyka kocury, u kotek zdarza się niezmiernie rzadko. U kocurów cewka moczowa jest dłuższa i piasek może się do niej dostać, zatyka cewkę moczową i jeżeli kot nie będzie miał udzielonej fachowej pomocy może, w trakcie 48 godzin może umrzeć.
Objawem, który powinien zaniepokoić każdego właściciela kota jest ból, jaki towarzyszy kotu podczas oddawania moczu, czasem nawet przeraźliwie krzyczy. Niestety czasem z niektórymi chorobami trzeba się po prostu pogodzić do takich chorób u kota należy wrodzona torbielowatość na obu nerkach, niestety na razie nie jest ona do końca wyleczalna.