Ruja u kotów. Jest to zespół objawów znamionujących gotowość samicy do kopulacji. Ruja sterowana jest hormonalnie, głównie estrogenami, i związana z dojrzewaniem komórek jajowych. U niektórych gatunków, na przykład u kotów domowych, stan pobudzenia płciowego występować może wielokrotnie w ciągu roku (gatunki poliestryczne), u innych raz w roku (gatunki monoestryczne) albo jeszcze rzadziej. Występowanie rui wyznacza u niektórych kotów pory (okresy) godowe, kiedy to dochodzi do kopulacji; jest ona bodźcem do wydzielania z jajników dojrzałych komórek jajowych, czyli owulacji (jajeczkowania), zwanej w takim wypadku owulacją prowokowaną (godowe zachowania). Dlatego aby zapewnić wystąpienie owulacji u samicy, kopulacja jest powtarzana wielokrotnie. Zapłodnione komórki jajowe rychło podlegają podziałom, stając się wczesnymi zarodkami. Zstępują one z jajowodów do rogów dwurożnej macicy i zagnieżdżają się w jej ściankach (implantacja). Po zapłodnieniu objawy rui wkrótce zanikają, jeśli natomiast do kopulacji nie dochodzi, ruja się przedłuża.
U kotek domowych trzymanych pojedynczo częstość występowania rui bywa indywidualnie zróżnicowana, a w skrajnych przypadkach może przejść w stan ciągły. Kotka w rui wydaje śpiewne lub zawodzące nawoływania, pozostawia w wielu miejscach małe porcje moczu jako sygnały zapachowe, jest niespokojna, stara się wymknąć z domu i zatraca niezbędną ostrożność wobec niebezpieczeństw. Staje się nadpobudliwa, reaguje głosem, postawą „jamniczą” (lordozą) i dreptaniem tylnymi nogami na rozmaite bodźce ze strony zwierząt i ludzi.
U kotek przebywających w grupie ruja nie przebiega tak spektakularnie, ponieważ samce rozpoznają je niezwłocznie i wkrótce dochodzi do zapłodnienia. Charakterystyczną dla rui gotowość samicy do kopulacji określa się mianem receptywności.