Długi okres czasu rasa kota, jaką jest Maine coon nie była w żaden sposób doceniana i zauważana przez wielu hodowców. Co więcej był on traktowany, jako pospolitego rodzaju dachowiec wykorzystywany przede wszystkim w charakterze kota łownego, którego głównym zadaniem było wyłapywanie harcujących w gospodarstwach myszy. Być może w związku z tym faktem istnieje w tej chwili kilka różnego rodzaju teorii odnoszących się do jej bliższego, początkowego pochodzenia. Prawdziwym faktem jest bez wątpienia to, iż rasa ta jest jedną z najstarszych kocich ras Ameryki Północnej, najprawdopodobniej jest to także rasa w typie naturalnym, bez ingerencji człowieka w okresie jej powstawania. Okresie, do którego odnosi się wiele poszlak i hipotez.
Pierwszą najbardziej popularną jest ta, iż rasa ta miałaby się wywodzić z jednego ze stanów USA, który nosi nazwę Maine. Od nazwy stanu miałyby one wziąć pierwszy człon swej nazwy, natomiast człon „coon” miałby pochodzić od podobieństwa jego ogona do ogona szopa pracza i uproszczonej nazwy „coon” od angielskiego „racoon”(szop pracz) lub też, jak co niektórzy twierdzą od skrzyżowania kota z tym zwierzęciem. Jest to jednak dość absurdalny i mało realistyczny pomysł.
Inną ale równie popularną hipotezą jest ta, iż koty te są odległymi potomkami norweskiego kota leśnego i na tereny Ameryki miałyby dotrzeć wraz z podróżującymi Wikingami, zabieranymi na ich statki, jako popularne amulety na szczęście. Jeszcze innym rodzajem wyjaśnienia historii powstania kotów tej rasy jest jedna z legend głoszących, iż są one skrzyżowaniem kotów długowłosych w typie persów i angorów przez jednego z podróżników będących kapitanem marynarki, noszącego nazwisko Coonie. Miał on zwyczaj schodzić ze statku wraz z pływającymi z nim kotami, dzięki czemu towarzyszące mu koty u miejscowych mieszkańców zyskały miano kotów Coona.
Koty te po raz pierwszy miałyby być ukazane na jednej z wystaw, która odbywała się w 1860 roku na terenie Nowego Yorku. Natomiast dzięki powołaniu w 1968 roku stowarzyszenia Maine Coon Breeders and Fanciers Association(MCBFA) doprowadzono do uznania rasy na terenie USA. Uznanie przez FIFe miało miejsce w 1983 roku.
Charakter i usposobienie
Rasa kotów, jaką jest Maine coon uchodzi na ogół za odmianę łagodnych olbrzymów, osiągających właściwy rozwój zazwyczaj dopiero po ukończeniu trzeciego roku życia. Odmiana kota uwielbiającego wręcz się bawić, skłonność ta pozostaje im niemalże do końca życia, gdyż zarówno we wczesnym okresie życia jak i po przeżyciu znacznej ilości lat cecha ta w nieznacznym stopniu ulega zmianie. Niektóre osobniki posiadają niesamowitą wręcz zdolność nauczenia się aportowania drobnych przedmiotów.
Dosyć znaczna ilość osób, które spotkały się z tą odmianą kota postrzega je w charakterze przyjaznych zwierząt mogących się znajdować w niemalże każdym ognisku domowym. Tego rodzaju opinię koty te zawdzięczają swej łagodnej naturze oraz otwartemu i wielce radosnemu stylowi bycia, popartemu umiarkowanie łagodnym temperamentem.
Maine coon jest nie tylko uroczą odmianą kota, to także wierny towarzysz w trakcie wykonywania przez nas wielu różnego rodzaju domowych czynności. Dzięki tak wielu pozytywnym cechom są one jednymi z popularniejszych obecnie kotów, stając się doskonałymi towarzyszami na dobre i złe dni dla wielu osób.
Wygląd i typ sylwetki
Maine coon jest typem kota półdługowłosego, posiadającego nieco specyficznego rodzaju okrywę włosową, charakteryzującą się w swej budowie faktem, iż doskonale chroni przed wodą i znaczniejszym spadkiem temperatury. Na szczególna uwagę zasługuje ogon tych kotów będący bez wątpienia nie tylko ich dumą, lecz także sprawujący wielce praktyczną rolę „szala”, którym zwierzę to w doskonały sposób owija swe ciało, zapewniając tym samym zachowanie odpowiedniej ciepłoty organizmu. Długość włosa na ogonie u tych kotów jest stała, nie zależnie od warunków klimatycznych.
U przedstawicieli tej odmiany dopuszczalne są wszystkie odmiany barwne, najbardziej znanym umaszczeniem jednak jest okrywa koloru brązowego.
Maine coon jest rasą kotów zaliczanych w obecnej chwili do jednych z największych odmian tych stworzeń na świecie. Wysokie obdarzone dosyć muskularnym ciałem i grubą budową kośćca odpowiednio ułożonego do mięśni potrafią osiągnąć wagę przekraczającą nawet 10kg, dotyczy to przede wszystkim samców tej rasy(8-11kg) samice, bowiem są zdecydowanie lżejsze i ważą z reguły około 4-6kg. Niektórzy hodowcy twierdzą nawet, że kocury są w stanie osiągnąć wagę zbliżoną do15kg.
Zdrowie i pielęgnacja
Niektóre z osobników wywodzących się z tej uroczej rasy kota jaką jest Maine coon będą szczególnie podatnymi na choroby przyzębia. Warto zatem zatroszczyć się o regularne czyszczenie i sprawdzanie ogólnego stanu zębów, oczywiście warto także pamiętać o ich oczach, uszach i pazurkach. Z poważniejszych chorób istnieje możliwość zaobserwowania choroby mięśnia sercowego nieco bardziej znaną, jako kardiomiopatia przerostowa(HCM). Istnieje także możliwość zaobserwowania dysplazji stawu biodrowego. W celu utrzymania właściwego stanu futra okrywającego ciało kota, jakim jest Maine coon wymagane są nieco znaczniejsze zabiegi pielęgnacyjne. Należy szczególną uwagę zwrócić zwłaszcza na jego brzuch i ogon. Zwłaszcza, że ogon jest jedną z bardziej wrażliwszych i bardziej podatnych na kołtunienie części ciała tego kota. Okrywa włosowa tych kotów ma nieco silniejsze tendencje do przetłuszczania się, zwłaszcza, jeśli mowa jest o jego okresie dojrzewania. Wielu hodowców zaleca nawet okresowe kąpiele kota w tym czasie.